Postanowiłam napisać zbiorczą recenzję pędzli Zoeva w oparciu o ponad dwuletnie obcowanie z tą marką. Boom zaczął się stosunkowo niedawno, ale odkąd te akcesoria pojawiły się w polskich sklepach internetowych to one najszybciej znikają, a pod zdjęciem najczęściej widnieje napis „oczekiwanie na dostawę”. Pędzli tych używam codziennie.
Dawno mnie tu nie było. Powodów było kilka, a najważniejszy to mój synek. Przy takim małym brzdącu niewiele jest czasu na własne sprawy, a co dopiero na pisanie bloga. Energią Mikołaj mógłby obdzielić spokojnie kilka dorosłych osób. Taka długa przerwa ma też dobre strony – nazbierało się tematów do przedstawienia na tym blogu. W trakcie zwykłych, prozaicznych czynności miałam przy sobie zawsze kartkę by spisać to, co aktualnie przychodzi do głowy. Dzięki temu ta strona nie umrze śmiercią naturalną. To niewiarygodne jak ten czas leci! Ostatni raz byłam tu w listopadzie tego roku.
Dawno mnie tu nie było. Powodów było kilka, a najważniejszy to mój synek. Przy takim małym brzdącu niewiele jest czasu na własne sprawy, a co dopiero na pisanie bloga. Energią Mikołaj mógłby obdzielić spokojnie kilka dorosłych osób. Taka długa przerwa ma też dobre strony – nazbierało się tematów do przedstawienia na tym blogu. W trakcie zwykłych, prozaicznych czynności miałam przy sobie zawsze kartkę by spisać to, co aktualnie przychodzi do głowy. Dzięki temu ta strona nie umrze śmiercią naturalną. To niewiarygodne jak ten czas leci! Ostatni raz byłam tu w listopadzie tego roku.
Minęło kilka dni od zapowiedzi na Facebooku. Tak więc zgodnie z obietnicą piszę dziś w tej notce o pędzlach ZOEVA. Przez cały czas mojej przygody z wizażem używałam pędzli marek LancrOne (wytrzymały kilka lat – koszt ok 150 zł za 24 pędzle) ,MUSE (po roku malowania powoli zaczynają się psuć) oraz La Rosa (uwielbiam ich pędzelek do ust). Pewnie inaczej jest, gdy pędzli używa się na własne potrzeby. Nie są tak wyeksploatowane jak wtedy gdy maluje się nimi na sesjach zdjęciowych.